Reisverslag 7

Reisverslag 7

Dag mensen,

Bij deze mijn zevende reisverslag alweer! Op dit moment zit ik al weer 2 maanden in het mooie Down Under. Nog steeds ben ik te vinden aan de Oostkust van het land. De reisplannen en planning die ik van te voren had gemaakt zijn anders verlopen dan dat ik van te voren in mijn hoofd had. Maar zoals het tot nu toe is gegaan is ook goed! Ik heb natuurlijk de planning al vanaf de eerste week moeten wijzigen in verband met de auto die ik gewonnen heb.
De planning nu is dat ik januari een paar trips nog ga maken aan de Oostkust (Fraser Island, Noosa) en dan naar Sydney rij met Thom. Ik ben dan weer kort terug in Sydney en ga dan de Great Ocean Road rijden (van Sydney naar Perth). Tussendoor heb ik een trip van 2 weken geboekt door de outback (Heading Bunch). Deze vertrekt vanuit Adelaide en eindigt na 12 dagen in Alice Springs. Vanuit daar trek ik dan weer terug in 2 dagen naar Adelaide en ga dan verder met de Great Ocean Road.
Maar goed dat is allemaal voorlopige planning. Ik ben er wel achter gekomen dat die niet altijd gaat zoals ik me van te voren in mijn hoofd heb. Je komt onderweg andere dingen tegen en soms blijf je op plaatsen iets langer hangen omdat ze leuker of mooier zijn dan dat je jezelf van te voren had bedacht!

De afgelopen tijd heeft bestaan uit het zoeken van werk. Zoals jullie in mijn vorige verslag hebben kunnen lezen heeft dit erg tegen gezeten en dat was de afgelopen periode ook zo. Het werk zoeken was lastig en had verschillende factoren die tegenzaten. Vanaf Cairns tot aan Brisbane zaten de farms vol of hadden een wachtlijst van minimaal 50 man die ook aan het wachten waren op werk. Dit gold ook voor de werkhostels in deze buurt. Daarnaast speelde mee dat het zomer vakantie is voor de scholieren en zij ook werk zoeken/hebben. Er zijn zelfs veel locals op dit moment die werkloos zijn in deze buurt. Daarom hebben Thom en ik het besluit genomen om naar Brisbane te rijden en zijn we hier woensdag 28 november aangekomen. Dit is natuurlijk een grote stad waar het makkelijker is om wat te vinden. Hier hebben we tot zaterdag 1 december volop zitten zoeken en uiteindelijk heeft de aanhouder gewonnen!!!! Vanaf maandag gaan Thom en ik werken in Childers als bomen snoeiers voor de komende 6 weken! We hebben een baan voor 40 uur en verdienen bruto 20 dollar tot 25 dollar per uur! Dus na deze weken hebben we weer een lekker budget om verder te gaan reizen!

Het zoeken naar werk en werken heeft ook een andere kant. We moesten in Airlie Beach tijdelijk afscheid nemen van ons reismaatje Celine. Zij heeft namelijk geen werkvisum en gaat daarom naar Bali voor 3 weken om daar haar werkvisum te regelen. Later komen we elkaar vast wel weer tegen en reizen we weer verder!

Het gaat dus op dit moment goed met me. Eindelijk hebben we werk gevonden en dat valt natuurlijk als een grote last van me rug!!!

Veel plezier met het lezen van mijn zevende reisverslag!

Donderdag 22 November 2012
Vanochtend zijn we terug verhuisd vanaf camping Seabreeze naar het Beach hostel in Airlie Beach. Afgelopen nacht was er namelijk geen plaats in het hostel dus hebben we even weer een nachtje ergens anders geslapen. Hier heb ik in de ochtend mijn reisverslag nummer 6 erop gezet en toen zijn we doorgereden naar Airlie. We konden pas om half 1 inchecken in het hostel en we waren er al om half 11.
We (Celine, Thom en ik) zijn ons eerst gaan inchecken voor de trip naar de Whitsundays. We vertrekken hier aanstaande zaterdag heen met de British Defender. Dat is een boot waar we 2 nachten opblijven slapen en dan maandags weer terugkomen.
Nadat we waren in gecheckt zijn we terug naar het hostel gegaan. Hier even gegeten en in gecheckt.
Een prima kamer weer, bedden zijn prima en de airco werkt goed!
Daarna even het internet cafe ingedoken en geprobeerd om via internet hostels te boeken in Bundaberg waar we aanstaande dinsdag heen willen in te checken. Helaas kon dit alleen maar telefonisch dus goedkoop via internet boeken lukte helaas niet.
Toen hebben we maar gebeld na het ene werkhostel waarvan het nummer van hadden gekregen van onze vorige kamergenoten. Helaas hadden ze voorlopig nog geen plek en moeten we volgende week donderdag terug bellen! Dit was natuurlijk een domper omdat we daar dinsdag al heen willen!
Toen maar terug gegaan naar het internet cafe en vanuit daar nummers opgezocht voor andere werkhostels in Bundaberg. De kamergenoten zeiden dat er maar twee waren, we kwamen erachter dat het er gelukkig meer als twee waren! Als eerst kreeg ik een hostel aan de lijn die de komende 3 weken vol zat met werkpersoneel, dus dit was helaas geen optie. Een ander hostel kreeg ik helaas niet te pakken. Toen hebben we hostel 3 aan de lijn gekregen. Een man die erg chagrijnig over kwam. Maar hij zei dat die werk had!! Dus ik was helemaal blij. Hij was nu bij familie dus we moesten later terug bellen.
We zijn toen gaan eten en na het eten hebben we terug gebeld. Hij vertelde dat die werk had maar dat dit tot februari was en dat we minimaal tot dan moesten blijven! Thom had hem aan de lijn en wilde met mij overleggen. De beste man aan de andere kant hing toen op (omdat Thom met mij aan het overleggen was in het Nederlands). Dit was natuurlijk raar dat hij zomaar ophing. Maar goed Thom zei dat die hem zo terug wilde bellen en dat hij eerst met mij wilde overleggen.
Vervolgens overlegd en besloten het toch maar te doen. Dan maar twee maanden werken, maar dan hebben we in ieder geval een inkomen en kunnen we daarna wel weer verder reizen. Veel keuze is er namelijk niet als je geld bijna op is! Knoop doorgehakt en terug gebeld.
Vervolgens belde Thom terug en hij kreeg een enorme uitbrander van onze vriend. Hij had geen werk meer voor ons en had al andere. We hadden maar sneller moeten beslissen was zijn redenen!
Wat een nare en rare reactie! We waren natuurlijk verbouwereerd naar dit telefoontje. Echt heel bizar.
Thom en ik zijn daarna maar even een drankie gaan doen om dit even te laten bezinken en hebben het hierover gehad. We kwamen tot de conclusie dat het maar beter is dat we nu weten hoe die vent is in plaats van dat je straks voor hem werkt en hij ook zo raar kan gaan doen met uitbetalen. Morgen gaan we gewoon verder kijken en hopen dat we in Bundaberg of in eventueel andere plaatsen wat kunnen vinden! Het gaat vast goed komen, daar ben ik van overtuigt. Nu helemaal we er zo dicht bij waren moet het ons zeker gaan lukken! Dus morgen met frisse moed verder zoeken!

vrijdag 23 november 2012
Vanochtend opgestaan na een slechte nacht geslapen te hebben. We slapen in een andere kamer en je hoort de hele nacht de muziek van de bar die voor ons zit. Ook hadden we kamergenoten die niet echt rekening met slapende mensen hielden (hard praten, licht aanzetten) dus dat was ook niet erg fijn natuurlijk. In de nacht allerlei doem scenario’s in mijn hoofd gehad van hoe nu verder als we geen werk kunnen vinden.
Als eerst naar het internet cafe gegaan en verder gezocht naar werk. Het eerste hostel wat we belden was gelijk een domper. Dit was een hostel in Bowen. Hij vertelde dat er een crisis in de pluk heerst en dat zelfs de locals (die voor backpackers gaan) daar zonder werk zitten! Dus die trekken allemaal naar beneden om opzoek te gaan naar werk! Vervolgens hebben we allerlei hostels gebeld in de omgeving. Niemand had iets specifieks of we moesten flink geld betalen om op een wachtlijst te komen. Dus dat was in ieder geval niet te doen. Uiteindelijk hebben we 1 hostel gevonden! Dit hostel zat in Bundaberg en daar zouden ze volgende week weten of een boer werk had! Dus wij helemaal in euforische stemming! We hadden eindelijk wat dachten we. Later vonden we dit hostel op internet om te kijken waar die zat. Daar stonden allemaal erg slechte referenties over het hostel (je wordt niet uitbetaald, lopen de hele dag dronken mensen, je wordt belazerd en afgezet waar je bijstaat, etc.). Dus ook dit hostel ging weer niet door.
Toen hebben we maar besloten om naar Brisbane aanstaande dinsdag te rijden. Hier zit namelijk woodduck. Dit valt onder Ducktravel waar wij onze trips hebben geboekt en zij hebben veel contact met Australian Backpackers! Ook hebben zij een jobcentre en die schijnen erg goed te zijn en je aan werk te helpen! Dus hopen dat dit eindelijk hoop bied en dat we aan het werk kunnen.
Nu we naar Brisbane gaan, slaan we de geplande trips naar Fraser Island, Rainbow Beach en Noosa over. Deze komen op een later moment als we gewerkt hebben. Dan rijden we weer terug die kant op! Nu is werken prioriteit 1!
In de avond weer een lekkere T-bone gegeten en op tijd naar bed gegaan. Morgen gaan we namelijk voor 3 dagen met een groot zeilschip varen op de Whitsundays! Een trip waar ik al de hele week naar uitzie, eindelijk weer iets doen en volop genieten! De verhalen die ik heb gehoord van mensen over deze trip zijn erg goed! Ik ga daar dus weer lekker genieten!!!!

Zaterdag 24 november!
Vanochtend op tijd uitgecheckt en de spullen gepakt voor de Whitsundays! Lekker rond gehangen en rond 1uur in de middag liepen we naar de boot genaamd de British Defender! Daar inchecken en rond 2 uur het water op! Het lopen naar de boot was een stukkie en dat midden op de dag (het is hier heet! Sorry Nederland dat ik hierover klaag ;-)) dus lekker zweten.
Met 28 man gingen we de boot op en 4 man boot Crew. Een erg gezellig clubje met allemaal relaxte mensen. Als eerst checkten we in op de boot. Het is een klein schip om met 28 op te leven de komende dagen. Ik slaap samen met Celine in een twee persoonsbed (meer een kleine twijfelaar) dus lekker knus de komende dagen. Als eerst voeren we een groot stuk met de British Defender langs verschillende eilandjes. De boot is een race boot geweest in de jaren 90. Hij heeft mee gedaan aan de Volvo Oceaan Race (voor de niet kenners, dat is een zeilwedstrijd rond de hele wereld) dus het tempo lag er goed in! De boot lag schuin op het water dus rechtop de boot zitten zat er niet in (super gaaf!) De schipper had er veel zin in aangezien het waarschijnlijk morgen windstil is en we dan op de motor van het schip moeten varen wat een stuk minder spannend is. Rond 7 uur meerde we aan in een baai gelegen aan de whitheaven beach. Dit is het strand van het grootste eiland, de whitsunday.
Het strand leek net sneeuw, zo wit. Het gevoel om midden op zee te liggen en daar met een heleboel gezellige mensen op een boot te relaxen en te slapen gaf me een bijzonder gevoel. Wat een gave trip. De zon letterlijk zien ondergaan in de zee waar jij op zit is onbeschrijfelijk.
In de avond lekker gegeten en op de boot blijven hangen. De mensen waren erg gezellig dus het was een topavondje!
Rond 12uur ging ik me bedje in. Dit was natuurlijk wel even wennen met slapen want de hele nacht klotste de zee tegen de boot aan. Dus erg goed slapen zat er niet in, niet erg want het hoort bij deze nieuwe trip en beleving!

Zondag 25 november
Rond half 7 in de ochtend stonden we op. We gingen eerst ontbijten en daarna verder varen op de whitsundays. Daar zouden we naar het witste strand gaan wat ik ooit heb gezien. Het zand is zo fijn dat als je iets van elektronica erin zou laten vallen het zand er tussen zou komen en het kapot is. Het zand bestaat voor 99,78% uit fijne kwarts, waaraan het zand zijn witte kleur heeft te danken. We meerde rond half 9 bij dit strand aan. Eerst een stukje lopen en eenmaal daar aangekomen een onbeschrijfelijk gevoel van wat je ziet. Een stukje van bezinning. Zo iets moois heb ik nog nooit gezien zo gaaf!
Hier hebben we een uurtje of 2 rondgelopen. Je ziet vele roggen langs het strand zwemmen en de zee is letterlijk lichtblauw. Daarna naar een uitkijkpunt gelopen vanaf waar je bij eb een prachtige swirl ziet in het water. Super mooi. Er was een man op de boot, genaamd Ivo (hij was in Nederland geboren, maar op zijn 4de naar Engeland verhuist, dus zijn Nederlands was minimaal) die op dit strand zijn vriendin ten huwelijk vroeg! Dus vanavond een feestje op de boot!

Na deze fantastische wandeling zijn we terug gegaan op de boot en voeren we naar een plek waar iedereen ging snorkelen. Ik en nog 3 andere gingen naar een andere boot om te gaan duiken. Ik was de enige die gecertificeerd mag duiken dus de rest ging met een introductie duik mee. Ik ging samen met een Schot en een Nederlander het water in bij de Blue Pearl (zo heette de duikplek). Een duik van 50 minuten op een diepte van gemiddeld 12 meter. We lagen nog geen 5 minuten in het water en daar lag een reuze schildpad. Hij was ongeveer 2 meter lang en anderhalve meter breed. De instructeur vertelde later dat deze vissen gezien. Zelfs even met Elvis gezwommen (Maori Wrasse). Een mooie grote vis!
Na het duiken snel mijn mailadres aan mijn duikbuddy gegeven (die stuurt mij de onderwater foto’s) en terug gegaan naar de boot.
Daar hebben we geluncht en zijn een stuk verder gaan varen (onderweg de zee arenden over ons heen zien vliegen) naar een mooie baai waar we weer aanmeerde. Daar hebben we lekker gelegen en genoten van het uitzicht en de mooie zonsondergang! Weer een super ervaring!
Daarna lekker blijven hangen en gaan slapen in de baai! Dit keer was ik wat beter aan het water gewend dus het slapen ging afgelopen nacht prima!

Maandag 26 november
Rond half 7 stond ik vanochtend naast me bedje. Ik had heerlijk geslapen maar wel kort. Het opstaan ging prima, maar ik merk wel dat de korte nachtjes inmiddels beginnen in te slaan (wordt ik dan toch oud, dat ik niet meer tegen zo weinig slaap kan?) We voeren snel weer naar een volgend plekje waar ik een lekkere ochtendduik kon nemen in de zee. Het was een snorkelplek waar we een uurtje verbleven. Gisteren heb ik niet gesnorkeld maar gedoken, dus ik vond het wel lekker om even wat baantjes in de zee te trekken. Weer een aantal schildpadden gespot (ik begin steeds meer verliefd te worden op deze mooie beesten) en verschillende koraal/tropische vissen. Na het snorkelen voeren we weer terug helaas naar het land. Rond half 12 gingen we de boot af. Een mooie trip was ten einde! We hebben ongeveer 150km. Gevaren de afgelopen dagen langs de meest prachtige eilanden en de meest mooie dingen gezien, fantastisch dus!

Aan land gingen we eerst inchecken in het hostel Beaches. Daar zouden we 1 dagje blijven en dan morgen richting werk. We hadden een werkadres dat we konden bellen in Charter Towers. Dat nummer hadden we via Susanne. Toen we daarheen belden hoorden we dat we 7dollar per uur zouden verdienen. Dit schiet niet op want van dat geld kan je je accommodatie en eten betalen. Dan zou je 4 weken hard moeten werken en dan heb je nog niets. Kortom we besloten dit niet te doen en hebben de keuze gemaakt om naar Brisbane te rijden (hadden we eigenlijk al gemaakt).

Op de boot hadden we een meisje leren kennen genaamd Laura. Zij gaat vanavond met de Greyhound bus naar Hervey Bay (15 uur bus) en vroeg of ze bij ons haar spullen kon neerzetten en douchen. Dat kon natuurlijk. Toen ze terug kwam had ze besloten niet naar Hervey Bay te gaan maar naar Agnes Water (10 uur rijden hier vandaan). Ze vroeg of ze met ons mee kon rijden, anders had ze geen vervoer en dit kon natuurlijk. Dus morgen hebben we een nieuw auto(maatje) erbij! Ze deelt ook mee in de benzine dus dat drukt weer de kosten.
In de avond lekker op stap geweest met de mensen die bij ons op de boot zaten. Dat was weer erg gezellig. Helemaal omdat er ook weer een aantal mensen van de jumbogroep bij waren. Die waren namelijk net aangekomen in Airlie Beach (Rik, Bob, Fardou en Kirsten). Ook was het onze laatste avond samen met Celine. Ze gaat ons morgen verlaten (gaat voor een paar weken naar Bali als wij gaan werken), dus we moesten er een mooie avond van maken! En dat is zeker gelukt! Hahaha!

Dinsdag 27 november
Vanochtend vroeg (9uur) zijn we gaan rijden naar Agnes Water. Thom is de eerste 3 uur gaan rijden, ik daarna 5 uur en Thom het laatste stuk van 2 uur.
Als eerst uitchecken en afscheid nemen van Celine. Een reisgenootje waar er maar weinig van zijn en waar we super tijden mee hebben beleeft! Echt wat een geweldige meid ben je Celine!
Het was ook leuk om te zien dat ze onze afscheidcadeautjes kon waarderen!
Het rijden ging de hele dag door. Korte stops want we wilden niet te lang in het donker rijden (dat is gewoon gevaarlijk). Op een gegeven moment schrok ik wel erg want midden op de weg lag een kangoeroe (een flinke van 150 kilo) dus ik moest goed op de weg letten!
Rond 20:00 reden we Agnes Water in en checkten we in het hostel in. Thom en ik waren wel echt gesloopt na de lange dag rijden dus we doken snel het hostel (Cool Banana’s) en ons bedje maar in!

woensdag 28 november 2012
Vandaag ook weer een lange rit op de planning, van Agnes Water naar Brisbane. Dit is een rit van 700 kilometer. Tel hier alle roadworks bij op en dat je gemiddeld 80 a 90 maar kan rijden, dan weet je dat dit een rit wordt van 10 uur. Rond 10:15 reden we dan ook weg. We hadden een nieuw auto genootje. Dit keer was het Meddy. Een Franse jongen van 24 uit Lyon. Aardige gozer die iets boven Brisbane moest zijn en in de ochtend vertelde dat hij geen vervoer had. Kortom we hebben plek en rij maar mee! Ik heb de eerste 7 uur gereden en Thom het laatste stuk. Ik koos er bewust voor om zo lang te rijden zodat Thom niet te lang achter het stuur zou zitten voordat we Brisbane in zouden rijden. Rijden in de grote stad is namelijk verschrikkelijk en goed opletten.
Onderweg weer veel dingen gezien. Bosbranden van 2 meter afstand langs de weg, vele koala’s in de bomen zien hangen en vele kangoeroes. Ook moest ik rond 12uur in de middag blazen voor Alcohol (vreemde tijd op de dag), ik kreeg natuurlijk een P van prima en ging weer verder!
Rond 18uur hebben we Meddy afgezet en hebben we een kleine 150 nog te gaan.
De rit ging weer super en rond 8 uur waren we bij het hostel Woodduck. De rit ging zoals gezegd super alleen het laatste stuk was verschrikkelijk in Brisbane. Donker/regen/slecht zicht ga zo maar door en dan ook moeite met de weg vinden. Maar uiteindelijk hebben we het gered!
Snel wat gegeten en onze bedjes in gedoken. Want na een lange autorit ben je natuurlijk helemaal op/gaar. Rond 22:00 sloten dan ook de oogjes.

Donderdag 29 november 2012
In de ochtend hebben we eerst uitgeslapen. Het rijden van de afgelopen was er namelijk flink ingeslagen en we (Thom en ik) waren erg moe. Dus bijslapen was even een must voor ons. Na het opstaan startte onze zoektocht naar werk. De hele dag achter het internet, vele belletjes en agency’s opzoeken gaf ons veel irritatie en frustratie. Het werk vinden schoot namelijk echt niet op. We zaten er beide aan het einde van de dag dan ook flink doorheen en de doem scenario’s spookten al flink door ons hoofd. Zelfs Mark van het hoofdkantoor van Australian Backpackers is voor ons opzoek naar werk (waarvoor veel dank!).
In de avond kreeg ik een mailtje voor werk in Childers. Daar kan ik gaan bomen snoeien. Wat het wel erg moeilijk maakt is dat dit alleen voor mij is en niet voor Thom (ze zoeken maar 1 iemand). Dus dat zou betekenen dat ik verder alleen moet reizen en rijden met de auto wat ik niet erg zie zitten. Dus ook dit leverde weer frustratie en verwarring op. Ik heb uiteindelijk besloten dit aan te houden maar wel met Thom verder te zoeken voor werk voor ons 2 zodat we als nog samen konden reizen.
Na een dag van veel frustratie en irritatie toch op tijd weer het bed en hopen dat er morgen weer wat meer op ons pad komt!

vrijdag 30 november 2012
Vanochtend vroeg opgestaan en zo snel mogelijk de stad in. Daar zouden we langs zoveel mogelijk work agency’s gaan (uitzendbureaus) om te kijken of we wat kunnen vinden. De eerste de beste zijn we binnen gelopen en dat was gelijk erg hoopvol! Er is een baan voor 2 mensen midden in de outback (600 km onder Darwin) waar we aan het werk kunnen! We verdienen daar 850 dollar gemiddeld per week (met belasting eraf)! We hebben rond half 1 al onze informatie opgestuurd en om half 6 zullen we het definitief horen of we deze baan hebben! Mocht dat zo zijn dan moeten we onze auto vanavond rij klaar maken en hebben we een trip van 3500 a 4000 kilometer voor de boeg!
We kunnen daar dan 10 weken werken en flink geld verdienen. Accommodatie, eten en alles wordt betaald en we gaan dan werken in een restaurant in de middle of nowhere! Kortom de hele dag vingers gekruist. Omdat Thom en ik het gevoel hadden dat dit al een kleine overwinning was zijn we in de middag maar even gaan lunchen bij de KFC als beloning.
De rest van de middag heb ik maar gespendeerd aan afwachten en het typen van me blog (ik liep al een week achter) en het maken van fotomappen en foto’s erop zetten!
Rond kwart over 5 vertrokken we vol goede moed naar onze workagency. Bij aankomst was hij er niet en een half uur later kregen we het slechte nieuws. Ook dit baantje was aan onze neus voorbij gegaan. Er was namelijk iemand in Darwin die gelijk kon beginnen. Wij zouden 4 dagen moeten reizen om daar te komen dus zij ging voor. Weer een dikke teleurstelling en dit was een breekpunt dat ik er even helemaal doorheen zat.
5 Minuten later kreeg ik een mailtje en heb ik de baan definitief gekregen in Childers. Dat is alleen voor mij en niet voor Thom, dus dat is erg vervelend. Ik ga proberen dat we toch samen aan de slag kunnen!

Terug gekomen in het hostel hebben we veel mailcontact gehad met Mark (oprichter van Australian Backpackers). Hij is nu alle lijnen aan het uitgooien en probeert ons samen aan het werk te krijgen.
De avond rustig aan besteed aan het internet en kijken wat er allemaal aan werk is voor ons twee.
Op tijd naar bed en de ogen sluiten na een weer helaas frustrerende werkzoek dag…… Maar de aanhouder wint! Dus we blijven hopen en zoeken!

Zaterdag 1 december 2012….Zoals gezegd de aanhouder wint!!!
Vanochtend het werkadres in Childers gebeld. Helaas kon hij niet regelen dat Thom en ik samen daar aan het werk kunnen. Dat moet namelijk via de workagency.
Thom en ik besloten dus om contact met Area4work te zoeken en hopen dat we zo samen aan het werk konden. De hele dag bestond uit wachten op smsjes van Area4work en het inloggen op hun site. Rond 6 uur gegeten en na het eten kwam dan eindelijk het verlossende woord!

Het is dan eindelijk gelukt! We hebben samen werk in Childers (3,5 uur rijden boven Brisbane)!!!!!
Aanstaande maandag gaan we beginnen als bomen snoeiers. We verdienen 20 dollar minimaal per uur en hebben een 40urige werkweek. We moeten 180dollar per week betalen voor accommodatie en je moet zelf voor eten en drinken zorgen (prima!). We gaan hier 6 weken aan het werk en houden dan als het goed is genoeg over om weer 2 maanden verder te reizen van dat geld! We zijn helemaal blij en gelukkig. Nu eerst weer 6 weken werken en daarna weer genieten van het mooie land wat Australië heet!
We zijn dan ook in de avond een drankie gaan doen om dit te vieren! Eindelijk na 3 weken tegenslag met werk zoeken is het eindelijk gelukt! De aanhouder wint! Hell Yeah!

Een ander klein minpuntje wel weer van vandaag. Ik heb me eerste bon met de auto te pakken. 75 dollar voor verkeerd parkeren. Is dit me eigen schuld? Nee, want volgens de eigenaar van het hostel mochten we gewoon daar de auto gratis parkeren! Dus die krijgt het morgen te horen en hopelijk krijg ik de bon vergoed!

Zondag 2 december 2012
Vandaag gaan we rijden naar Childers voor ons werk. Eerst gaan we lunchen in Noosa met Stephan en Madelon en vanaf dan gaat de komende weken bestaan uit werken. Niet erg en voor het goede doel! Want daarna kan ik weer verder met tot nu toe de reis van me leven!!!

Mensen, ik ben opgelucht nadat we eindelijk werk hebben. De komende tijd zal ik wat minder gaan bloggen (heb ik al eens eerder gezegd) vanwege werk. Alvast fijne pepernoten in Nederland en doe de Sint de hartelijke groeten!

Groeten vanuit Brisbane!
Thijs