Reisverslag 12

Dag lieve mensen,

Bij het begin van het schrijven van deze blog zit ik niet in Childers maar ben ik in China, namelijk in Quanzhou. Reden hiervoor is, is dat mijn oma is overleden. Woensdag (27 februari) in de ochtend (in Nederland dinsdagavond) kreeg ik een telefoontje van mijn ouders dat ze was overleden. Ik heb de afgelopen maanden gezegd dat ik waarschijnlijk niet terug zou gaan mocht ze overlijden, maar als het moment daar is ga je toch anders denken. Ze was al een tijd achteruit aan het gaan en voordat ik weg ging wist ik dat ze zou kunnen overlijden als ik in Australie zou zitten. De hele dag erover nagedacht en in de avond (Nederland woensdag ochtend) heb ik toch besloten om naar Nederland te gaan. Na contact te hebben gehad met de verzekering wat de opties waren wist ik wat ik kon doen. Alles werd gelukkig vergoed en zo was het makkelijk te regelen om terug te gaan.

Ik heb veel hulp gehad van Australian Backpackers, dat zij alles hebben geregeld met de verzekering. Echt zo fijn dat je dit uit handen kan geven en je niet alles zelf hals overkop hoeft te regelen.
De volgende ochtend vloog ik vroeg (kwart voor 7 in de ochtend plaatselijke tijd) vanuit Bundaberg naar Brisbane. Ik kon namelijk Brisbane niet met de auto bereiken omdat de wegen weer zijn overstroomt na de tweede cycloon die deze week weer is overgewaaid (lees 24 tot 28 februari).
Thom heeft me in alle vroegte afgezet in Bundaberg en ik ben dus gaan vliegen.
De eerste vlucht was een kort vluchtje van 50 minuten en voordat ik het doorhad zat ik al in Brisbane. Op Brisbane heb ik 3 uurtjes moeten wachten en vanuit daar vloog ik naar Quanzhou in China. De vlucht was 9,5 uur en duurde erg lang. De vorige keren kon ik best goed en lang slapen in het vliegtuig, dit lukte mij met deze vlucht helaas niet. Na 6 uur wachten vloog ik van Quanzhou naar Amsterdam (een vlucht van 12,5 uur) en zo stond ik vrijdag ochtend (na 34 uur reizen) om 6 uur op schiphol.
Het is raar om na 5 maanden weer je ouders te zien (die haalden mij op) en om in het koude Nederland te zijn. Ik vloog weg bij 30 graden en in Amsterdam was het 3 graden (erg koud!)
Vanuit Amsterdam terug in Elst besloot ik na een lang warm bad (maanden moeten missen!) dat ik me klasje van vorig jaar wilde zien. Omdat het duidelijk was dat de begrafenis maandag was kon het zijn dat ik dinsdag al weer terug zou vliegen (dit werd uiteindelijk vrijdag ochtend 8 maart) wist ik niet of er nog een verdere kans was of ik de klas zou zien (en natuurlijk mijn collega’s!).
Vlak voor de middagpauze kwam ik dan onaangekondigd binnen gelopen waarop de klas in shock was dat ik er ineens stond (leuk die verbaasde gezichtjes hahaha).
In de middag heb ik ze verteld over mijn reis met een powerpoint (die had ik in het vliegtuig gemaakt). Na mijn bezoek aan de klas ben ik naar Lichtenvoorde gegaan waar mijn oma lag opgebaard en heb ik persoonlijk (1 op 1) afscheid kunnen nemen. Daarna terug naar Elst en vroeg naar bed (jetlag).

De volgende dag kwamen wat vrienden op bezoek en ben ik zelf ook bij vrienden op bezoek geweest. Het was fijn om ze weer te zien na een lange tijd en lekker met ze bij kunnen kletsen. Wel leefde ik nog echt in een roes en had enorme last van de jetlag. In de avond een bezoek aan iemand die ik al maanden echt miste en erg fijn was om die weer te zien ;-)!
De zondag kwam me oudere broer thuis en heb ik de hele dag bij de familie vertrouwd gezeten.

De volgende dag de begrafenis. Ik was zo goed als over de jetlag heen en heb de begrafenis goed mee gekregen. Ik was echt superblij dat ik erbij kon zijn. Me oma heeft een mooi en waardig afscheid gekregen waar ze recht op had. Ik heb de eer gehad om samen met mijn broers en 2 neven haar kist te mogen dragen naar haar laatste rustplaats. Oma Annie, rust zacht.

De ontmoeting met de familie na de begrafenis was een feest van herkenning en fijn. In de avond lekker uit eten geweest met de familie na deze mooie en emotionele dag.
De volgende dag weer een dagje voor mezelf en de avond lekker de kroeg ingedoken met de jongens van het darten. De woensdag weer een dagje met vrienden doorgebracht en in de avond lekker met een aantal collega’s uit eten geweest. Een erg gezellige avond was het weer!
De donderdag (dag voor vertrek) was ik erg uit me hum. Ik vloog namelijk een dag later weer terug en wilde graag even wat langer thuis blijven. Ik had voor mezelf besloten dat ik terug moest en het missen van mensen is alleen maar een mooi iets. Ik wist dat ik dit zou voelen, maar wilde daar nu niet aan toe geven. Zoals Tineke (oma van Elise) al zei, het is ook raar om in 2 werelden te leven waarin je jezelf thuis voelt. Eerst wil ik deze trip afmaken en genieten en daarna heb ik weer alle tijd om van alle geliefden in Nederland te genieten om me heen.

De vrijdagochtend afscheid genomen van me familie, van een bijzonder iemand en toen hebben Rob en Tatjana me naar Schiphol gebracht.
Na een bakkie te hebben gedaan met hun vloog ik van Amsterdam naar Abu Dabi, Abu Dabi naar Singapore, Singapore naar Brisbane en van Brisbane naar Bundaberg. Daar heeft Thom samen met Martin mij opgehaald op zondagochtend. Een mooie reis van 36 uur achter de rug en natuurlijk helemaal gesloopt (tweede jetlag in 1 week hahaha).

Het was echt een rare week waarin je eigenlijk alleen maar in een roes leeft en niet eens beseft dat je in Nederland ben. Het is erg fijn om weer bepaalde mensen te zien die je erg gemist hebt. Ik voelde me vanaf minuut 1 ook weer thuis en vertrouwd. Zeker fijn om dit gevoel gelijk te ervaren als je thuis bent! Maar nu eerst de komende maanden mijn trip van mijn leven afmaken!

Het terugkomen op de Sugarbowl was ook weer een feest van herkenning. Fijn om iedereen weer te zien. Bij Mandy (vrouw van de receptie) wat zakken drop bezorgd en besproken hoe het zit met werken. Een grote groep was al gestart in de Avocado pluk. Ik zou ook hier eigenlijk ook bij horen te zitten. Ik zou nu bij de tweede lichting komen. Dus even een paar dagen bijkomen en zo werd ik op woensdag gebeld door de receptie dat ik donderdag kon beginnen! Ik helemaal happy en al het papierwerk ingevuld zodat ik de volgende dag zou kunnen beginnen!

De donderdag dus aan de slag in de avocado pluk.
In de ochtend kreeg ik gelijk te horen dat ik op een Cherrypicker moest. Dit is een soort rijdende kraan waarmee je 6,5 meter de lucht in moet. Dit gaat hem niet worden met mijn hoogtevrees. Dit had ik ook aangegeven bij de receptie van de Sugarbowl (dat ik hoogtevrees heb). En ook toen ik te horen kreeg dat ik werk had heb ik tweemaal gevraagd of ik in de grondgroep zat waarop zij ja zeiden! Dus ik was verbaasd en gaf dit dan ook bij Bev aan (de baas). Zij melde gelijk dat ze dan ook geen baan meer voor mij had! Ik legde haar de situatie uit, gelukkig had ze mededogen en werd ik de volgende dag op een andere farm geplaatst op de grond!
Na de werkdag een hele discussie met Graham dat ik had gelogen en duidelijker had moeten zijn. Volgens mij was ik na 3 keer duidelijk genoeg, maar goed we zijn na een goed gesprek goed uit elkaar gegaan.
Het grond pikken is een zware baan, maar het is voor de komende 6 weken goed vol te houden (met 1 dag vrij in de week).

We zouden in 1 stuk doorwerken tot aan Pasen (lees witte donderdag), maar door veel regen werd dit ook steeds onzeker. Zo zijn we de maandag en donderdag (vandaag) de hele dag vrij geweest vanwege het slechte weer en zijn we woensdag eerder gestopt (4 uur eerder).
Daar maak ik me wel nu zorgen om, het weer. Ik heb namelijk nu definitief mijn planning en de tickets worden nu geregeld!
Ik ga 29 april weg van de Sugar Bowl, dan ga ik naar Adelaide voor de Outback tour. Ik vlieg dan 15 mei naar Thailand voor 3 weken reizen en dan vlieg ik rond 6 juni vanuit Singapore terug naar huis! Dus ik hoop dat ik genoeg kan werken en sparen de komende 6 weken en niet teveel dagen vrij ben! Helemaal nu we met Pasen 5 dagen vrij zijn. De auto is ook verkocht (onder voorbehoud). Er zijn hier 2 mensen op de sugarbowl die een auto willen kopen. Mocht ik over 5 weken de auto niet op het internet hebben verkocht, kopen zij de auto. Ik wil er minimaal 3000 voor hebben, maar als zij hem willen kopen, kopen ze hem voor 2500 dollar (mooie deal dacht ik).
Als alles goed gaat en we niet teveel dagen vrij zijn kan ik mooi verder mijn reis afmaken en genieten de laatste 6 weken!

Zoals jullie lezen gaat het goed met me. Het is nu gewoon even aftellen met werken tot ik weer verder kan reizen (er hangt een mooie aftel kalender in de kamer!). Dus gewoon even doorbijten. Of ik het werk leuk vind, nee, maar het is voor het goede doel en ook de tijd die ik moet werken is gelukkig goed te overzien!

Lieve groet vanuit Childers Queensland!