Reisverslag 11
Door: Thijs Hummelink
Blijf op de hoogte en volg Thijs
05 Maart 2013 | Australië, Childers
Bij deze mijn elfde reisverslag vanuit het natte Childers. In het vorige reisverslag heb ik jullie verteld over de cycloon die hier heeft huisgehouden in Queensland. De schade daarvan is de laatste weken gemeten en is gigantisch en heeft op de inwoners van Queensland een flinke impact gehad.
Met name het persoonlijk leed voor de bewoners en de boeren is flink. Huizen en hostels zijn door de schade voor een groot deel in de omgeving onbewoonbaar verklaard. Bundaberg was de eerste weken van februari niet meer toegankelijk. Niet alleen vanwege de wegen die onbegaanbaar waren, maar ook omdat er mensen vermist waren en het wildlife wat over straat loopt (denk aan de slangen). In Rockhampton liepen letterlijk de krokodillen over straat. De riviertjes eromheen waren namelijk zo hoog overstroomt dat de krokodillen de straten zijn in gaan lopen.
In Childers waar ik zit valt het relatief gezien wel mee. Childers ligt in een kleine vallei waardoor het water hier minder reikt en minder schade aanricht.
Begin februari was het eindelijk droog. Door de waterschade zijn er ook vele boerderijen getroffen waardoor er minder werk is op het moment en de oogsten zijn mislukt of kapot geregend. Gelukkig voor mij was er wel snel een baan! Ik was erg blij, ik mocht naar de boerderij waar ik eerder de bomen had gesnoeid. Daar wachtte nog een mooie klus voor ons. Namelijk het volledig omkappen van bomen. Lichamelijk erg zwaar werk. De eerste dag ging het dan ook gelijk mis met mij. Ik viel door de hitte zo goed als van me stokje. Duizelig, hoofdpijn en overgeven van de hitte. Vervolgens ben ik naar het kantoor gebracht en heb ik de nodige verzorging gekregen voor de hitte (heatstroke) waar ik last van kreeg. De boer heeft me daarbij fijn geholpen. Hij wist ook dat ik al eerder voor hem had gewerkt, hij was toen erg tevreden over mij, vandaar dat hij mij zo hielp. Ik was trouwens niet de enige die er last van had, want een andere jongen (die daar tevens ook eerder had gewerkt) had er ook last van. Die dag dus iets eerder gestopt met werken.
De volgende dag ben ik wel terug gegaan. Ik heb de nodige maatregelen getroffen om niet weer last van de hitte te krijgen. Deze dag kwam ik goed door. Echter vrijdag was het na een paar uurtjes weer raak en ben ik weg gestuurd door mijn supervisor. Hij zag mij tollen op mijn benen en ik moest weer 2 uur lang in een koele ruimte zitten.
Ik heb daarna ook besloten om niet meer terug te gaan. Ik vind mijn eigen gezondheid namelijk toch wel erg belangrijk en stel dit boven het werken. En het feit dat ik niet de enige was die de hitte niet aankon stelde mij wel wat meer gerust. Waar ik wel mee zat was dat er weinig werk was en ik hoopte op snel weer een nieuwe baan.
Na deze baan heb ik de eigenaar van de sugarbowl op de hoogte gesteld dat ik dus dit werk niet aan kan met de hitte. Sindsdien is het eigenlijk de afgelopen 3 weken minder met werken. Er zijn namelijk weinig banen en de banen die vrijkomen zijn vaak verschrikkelijke banen.
Ik heb een dag voor de eigenaar van de sugarbowl gewerkt in de tuin van een vriend van hem. Dit was prima om te doen. Daarna heb ik een dag gewerkt op een lemon farm. Dit was echter verschrikkelijk werk! De boer was een man die je de hele dag controleerde of je wel de goede lemons plukte (je moest ze pikken op grote). Daarnaast werd je betaald per container (grote is 2,5 bij 2,5 en 1 meter hoog). Je kon als je snel werkte in 8 uur tijd ongeveer 70 dollar verdienen. We werden daar echt als een stel slaven behandeld. Kortom de meeste stopten na deze dag werken omdat de manier van omgaan met mensen waarop zij het deden echt niet kon.
De eigenaar van de camping was erg teleurgesteld dat we daar stopten en hij vond dat wij het maar gewoon zo moesten nemen. Ik ben hier om geld te verdienen en ik wil niet op deze manier behandeld worden dus ik ben daarna ook niet meer terug gegaan.
Daarna heb ik anderhalve week moeten wachten op een nieuwe baan en hebben Thom en ik besloten om de trip die we hadden geboekt naar Fraser Island (ticket was al in sydney geboekt 5 maanden terug) om die maar te boeken. Op 21 februari zouden we dan gaan en zouden de 24ste weer terug komen. Dan zijn we mooi een week voordat het avocado seizoen begint weer begint weer terug dachten we.
Vorige week voordat we naar Fraser Island gingen was er een nieuwe baan voor mij, namelijk op een sweet potato farm. Het is erg onderbetaald werk, maar de boer is een hele aardige man en het is beter iets dan niets! Dus ik was blij met deze baan want het zitten op de sugarbowl komt me naar 3 maanden echt mijn strot uit.
Het werk is het knippen van takjes van een de plant. Deze doe je in een grote bak en die wordt gewogen. Het gewicht wat erin zit daarop wordt je uitbetaald. Gemiddeld plukte ik 25 kilo in 7 uur en daarvoor kreeg ik dan 50 dollar (niet echt veel, maar beter iets dan niets).
Ik heb besloten om hier nog hooguit nog 6 tot 8 weken te blijven en hoop op een goede baan deze weken. Na deze tijd vlieg ik dan naar Adelaide om de outback tour te doen en vanuit Adelaide wil ik dan naar Thailand vliegen om daar nog voor een tijd te reizen, de tijd die ik daar dan ga reizen hangt af van het geld wat ik de komende tijd verdien en voor hoeveel ik mijn auto kan verkopen (die staat inmiddels te koop). Ik wil rond juni dan thuis zijn in Nederland. Voordat ik naar Australië ben gegaan wilde ik graag naar Nieuw Zeeland, dat is nu helaas niet haalbaar en is een land voor de toekomst dan waar ik heen wil. Gelukkig is zuid oost Azië een prima alternatief!
Op donderdag 21 februari zijn Thom en ik naar Rainbow Beach gereden. Daar hebben we een nacht in een hostel geslapen en hebben we de briefing gekregen voor Fraser Island.
De volgende dag zouden we dan vroeg vertrekken naar Fraser Island! Eindelijk na bijna 3 maanden even een paar dagen weg uit Childers, een andere omgeving en nieuwe mensen om ons heen!
Fraser Island is een groot zandeiland aan de kust van Queensland. Het eiland hoort bij de top 10 van mooiste eilanden ter wereld. Wat je voor een groot deel doet tijdens je bezoek aan Fraser is het eiland verkennen en rondtoeren (het strand is letterlijk de snelweg van het eiland).
Op het eiland zijn verschillende meren waarin je kunt zwemmen. De zee kun je in maar wordt sterk afgeraden. De golven zijn erg hoog (4 a 5 meter) en ook zwemmen er verschillende soorten haaien rond. Dit zijn niet de lieve reefsharks waar ik tussen heb gezwommen in Cairns maar de witte haaien, tigersharks en bullsharks. Dus dan ga je toch voor de meertjes.
Buiten al het zand wat er op Fraser ligt is de rest van het eiland een regenwoud! Super gaaf en super mooi. Nadat Thom en ik Cape Tribulation hebben gezien (het oudste regenwoud ter wereld boven Cairns), hadden we natuurlijk erg veel zin in een nieuw avontuur in het regenwoud!
Onze trip op Fraser:
Op donderdag ochtend zijn we dus gaan rijden naar Rainbow Beach. Een klein ritje van 3 uur dwars door een mooi national park. Daar begon eigenlijk alweer de mooie omgeving waarvoor we in Australië zijn. Eenmaal door het park heen te hebben gereden kwamen we rond half 2 aan in Rainbow. Goed op tijd want om 2 uur was de meeting en de briefing voor Fraser. Tijdens deze briefing krijg je uitgelegd hoe je met een 4 wheel drive moet rijden op Fraser risland en wat de gevaren zijn van op het strand en in het diepe zand rijden. De trip die wij namelijk hebben geboekt houdt in dat je van plek naar plek rijdt met je ‘’auto groep’’. Een autogroep bestaat uit 8 personen.
Na deze briefing kregen we uitgelegd hoe om te gaan met Dingo’s. Dingo’s zijn wilde honden die veelal leven op Fraser Island. Om je te beschermen moet je dan ook altijd iemand om je heen hebben anders kunnen deze beesten je aanvallen (dit is een aantal maanden geleden gebeurd met een Duitse backpacker, die inmiddels al 3 maanden in het ziekenhuis ligt) een zogenaamde Dingo-Buddy!
Na de briefing kregen we de groepsindeling voor de auto. Helaas was nog niet iedereen aangekomen van onze autogroep die zouden we een dag later ontmoeten.
Er waren 2 Engelse meiden en een Nederlandse jongen die bij ons in de groep zitten. Super toffe lui waarmee we al gelijk doorhadden dat we flink zouden lachen!
Daarna zijn we dan ook gezellig de inkopen gaan doen voor Fraser met ze allen.
In de avond weer eens sinds weken heerlijk bar gehangen, wat leuk was, was dat we iemand van de jumbo zijn tegengekomen die al 4 maanden als reisagent in Rainbow aan het werk was. Het was een gezellige avond, maar toch zijn we op tijd maar het bedje gaan opzoeken want de komende dagen gaan we natuurlijk genoeg feesten in Fraser!
De volgende ochtend vroeg opgestaan en klaar gemaakt om te gaan. De auto die we hadden was een topauto (helaas zonder muziek). Een landcruiser V8! Ook waren onze andere auto genoten er (een Iers koppel en een Engelse meid)
Als eerst hebben we al onze spullen die we nodig hadden voor de komende dagen verzameld (kookgerei, eten, tenten, slaapzakken, etc.).
Daarna begon echt onze trip en zijn we richting fraser gereden. Eerst richting de veerboot en toen het strand op. Waar we erg geluk mee hadden, was dat het erg goed weer was. Normaal is het 288 dagen per jaar regen op Fraser (wij hadden volop zon).
Via het strand zijn we als eerst naar onze plek gereden waar we zouden gaan slapen. Een open plek bovenop de duinen. Met een zeil en een paar tentstokken werd ons gezamenlijke kamp gemaakt waar we koken, eten en ’s avonds goon drinken met iedereen (Goon is een heel vies pak wijn die je koopt voor 15 dollar waar 4 liter wijn inzit).
Daarna onze eigen tenten opgezet waarin we slapen (alleen slaapzak, geen kussen en luchtbed), dus helemaal back to basic! Je afwas doe je in de zee, jezelf wassen doe je in een meer, toiletteren doe je in het bos en voor nummer 2 graaf je een gat in de grond. Gelukkig waren er op het eiland ook gewone toiletten die we opzochten als we rondreden. Het heeft ze charme om als een echte Robinson te leven.
Na het kamp opzetten zijn we naar een mooi meer gereden aan de zee, hier hebben we onze eerste duik gemaakt! Heerlijk om even te plonzen! Inmiddels had ik ook mijn eerste stuk gereden op het eiland! Supergaaf om over het strand en het binnenland heen te toeren met zo mooie jeep!
Na het duiken zijn we naar een grote rots gereden genaamd Indian Heads. Dit was voorheen de rechtszaal voor de Aboriginals die op Fraser leefden. Hier werden vonnissen voltrokken en werden mensen de klif afgeduwd (60 meter hoog).
Een super uitzicht hadden we vanuit daar over de zee en het eiland en konden een paar mooie JMF-jes worden geschoten!
Daarna terug gereden naar ons kamp waar we klaar werden gestoomd voor de avond. Koken en een mooi feestje bouwen met iedereen (erg gezellig en het werd dus een latertje)
De volgende ochtend na een brakke nacht op de grond te hebben geslapen vroeg opgestaan en ontbeten. Daarna zijn we naar een mooie kreek gereden genaamd de Eli Creek (in de volksmond de hangover creek). Een heerlijk koud kreekje met een stroomversnelling. Je bent gelijk van je kater af en je bent goed wakker (heerlijk!).
Daarna zijn we gaan rijden naar Lake Mckenzie. Een meer in het binnenland van Fraser. Een super mooi meer waar je tussen de schildpadden zwemt. Het zand is daar super wit en bestaat voor 96% uit kwarts. Je kunt met het zand letterlijk je haren wassen, je lijf scrubben en je tandenpoetsen (alles gedaan).
Hier hebben we een hele tijd gezeten en genoten (zie foto’s).
Daarna zijn we weer terug gereden en nog op een aantal mooie plekjes gestopt om te zwemmen en foto’s te maken. In de avond weer een gezellige en toffe avond gehad met een feestje op strand! Heerlijk genoten weer dus en het werd door omstandigheden een erg latertje.
De volgende dag na 1,5 uur slaap stond ik weer fris en fruitig (AHUM) naast me tentje. Als eerst weer de ochtend zaakjes, het kamp afgebroken (laatste dag) en toen zijn we gaan rijden naar de hangover creek. Ook hier weer heerlijk wakker geworden!
Daarna zijn we doorgereden naar een ander meer. Dit meer was 40 minuten lopen vanaf de auto door het regenwoud. Het was de moeite waard om deze wandeling te maken. Echter toen we 5 minuten in het water lagen brak er een flinke onweersbui los! We mogen niet klagen want we hebben de eerste 2 dagen, 2 topdagen gehad qua weer. Het enige nare was dat we 40 minuten door een flinke hoosbui terug moesten lopen naar de auto. Toen we daar aankwamen waren we ook van top tot teen doorweekt. De planning was om nog samen een afsluitende lunch te doen maar de reisleider gaf al aan dat het voor iedereen fijner was om gewoon terug te gaan naar Rainbow Beach. Dit hebben we dan ook maar gedaan. In het hostel hebben Thom en ik ons snel omgekleed en zijn we met ons gezellige autoclubje gaan lunchen. Na de lunch zijn we weer terug gereden naar Childers.
De batterij is door deze dagen mentaal weer helemaal opgeladen. Het was fijn om weer wat echt leuks te doen en om nieuwe leuke mensen te ontmoeten waar we erg mee hebben gelachen!
Eenmaal terug in Childers kwamen we erachter dat het daar onafgebroken aan het regenen was sinds 2 dagen. Dit zou de rest van de week ook zijn (Cycloon 2 die over Queensland trekt). Daardoor helaas geen werk deze week. Inmiddels zijn de wegen overstroomt en begint er weer een flinke waterschade te komen. Niet zo erg als de eerste cycloon maar wel weer erg vervelend! Dus helaas zitten we de hele dag weer op de sugarbowl vast wachten totdat we weer aan het werk kunnen. Volgende week starten de avocado’s, dus hopelijk kunnen we daar aan de slag als het droog is!
Groeten vanuit het Natte Childers!
-
05 Maart 2013 - 17:28
Carla & André:
Je hebt je keurig aan je woord gehouden hoor ! Zoals ik je van de week al vertelde, vinden wij het erg leuk om je blogs te lezen, en zien we af en toe een beetje groen van jalouzie.
Je hebt enerverende dagen achter de rug; je onverwachte reis naar NL en het overlijden van oma zullen er
ongetwijfeld toch behoorlijk inhakken.
Wij hopen, dat je de draad in je leven aldaar, snel weer een beetje zult kunnen oppakken.
Lees nu eigenlijk in je blog, dat je ook plannen hebt voor Thailand (is me van de week een beetje ontgaan)
Zogauw ons kroost een beetje gesetteld is (lees; de centen van pa/ma niet meer nodig hebben) hopen wij ook een keer die kant op te kunnen, en we willen dan natuurlijk ook naar Marcel toe.
Thijs, hou je haaks ! We houden je blogs in de gaten (en vanaf volgende week ook blogs van Joost?)
Hopen je gauw weer een keer te zien, tijdens een leukere gelegenheid dan afgelopen week :)
Groetjes
Carla & de rest van 't spul
-
05 Maart 2013 - 18:58
Tineke:
Hoi Thijs, jij hebt voorlopig genoeg te vertellen als je weer naar hier komt. Succes met deze job en geniet van deze laatste maanden. Straks weer een hollandse zomer.
Het is leuk en verdiepend je verslagen te lezen. Groetjes van ons. -
05 Maart 2013 - 19:39
Iny Hummelink:
leuk om dit verslag te lezen en je echt gesproken te hebben door je terugkomst wegens het overlijden van oma Annie.We missen haar maar het elkaar ontmoeten na de begrafenis was weer een feest van herkenning.
We hopen dat je nog heel goede dagen en weken hebt en blijven graag op de hoogte.
lieve groet Jos en Iny -
06 Maart 2013 - 09:52
Hester:
Hai Thijs, wat een avonturen heb je weer beleefd. Vervolgens heen en weer Nederland- Australie vliegen om bij de begrafenis van je oma te kunnen zijn. Geen fijne reden om terug te komen maar wel goed dat je dit gedaan hebt. Ik hoorde dat ze een mooi en waardig afscheid heeft gehad.
Helaas heb ik, je niet gezien en ik ben benieuwd hoe lang je in Australie blijft. Anders komen we je toch in Thailand opzoeken. Dat is dichter bij......of kom je weer BBQen ;-)
Voor de resterende tijd bij de Ausies wensen we, je heel veel plezier! Hou je taai! X Hester en Bob -
07 Maart 2013 - 15:51
Truus En Jos Van Den Berg:
Dag Thijs,
Soms zit het mee en soms zit het tegen.
Je leert er wel veel van moet je maar denken en dan menen we ook te merken aan hetgeen je opschrijft.
In ieder geval veel succes met de avocado-oogst en methet vervolg van jullie spannende reis (door het leven).
Trus en Jos uut Lent
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley